Vervolg dag 1 en dag 2

28 februari 2017 - Valle de la Luna, Bolivia

Rond een uur of 3 had ik toch besloten dat ik t zonde van mijn tijd vond om n lazy sunday te houden.. de zon scheen inmiddels dus ik wilde toch ff de stad verkennen. Aan de eigenaar vh hostel gevraagd hoe en waar ik t beste heen kon gaan, en waar ik kon pinnen. Hij gaf me n kaart en schreef een briefje incl tekening ve minibusje waar ik die moest  nemen etc, heel aardig ;). 
Pinnen lukte hier gelukkig wel. Maar na 200 m merkte ik al dat ik verkeerde sokken aan had, lage in mn hoge wandelschoenen. De hosteleigenaar was erg verbaasd me zo snel weer te zien, of ik zn kaartje niet snapte? ;p.
Sokken gewisseld, geld gedropt en toen op weg nr n parkje met n oude kerk (niks bijzonders) en uitzicht op de stad (wél erg mooi). Daarna adviseerde hij me de linea amarilla te nemen terug naar el alto voor n spectaculair uitzicht en dan terug naar t andere uiteinde. Maar had smiddags toch n beetje hoofdpijn gehad  en was wat onzeker of dat nu dorst of hoogteziekte was. Toch maar besloten t er niet op te wagen en alleen naar t andere uiteinde te gaan, daar over op de linea verde en op dat eindpunt n minibusje naar t centrum, waar carnavalsoptocht was. In de gondel voor mij stapte n prachtig traditioneel gekleed Boliviaans gezinnetje in, maar durfde geen foto te maken (las in de lonely planet dat ze dat niet altijd waarderen). 
De minibusjes zijn een avontuur op zich. Formaat volkswagenbus, voorop alle bestemmingen in felle kleuren geplakt (tegen d tijd dat je hebt ontcijferd dat t de goeie is, is ie al voorbij..)  en ze stoppen daar waar er ook maar iemand in- of uit wil. Soms zijn t familieonderneminkjes waarbij de vrouw achterin zit om de deur te openen en de 2 bolivianos (= 30 dollarcent) aan te nemen. Aan de straat had ik n wachtende vrouw in Mn beste Spaans gevraagd of hier ook minibusjes stopten naar "perez" of st Francisco" want ik had er al veel voorbij zien scheuren maar niet de namen die ik op Mn briefje had. Zij moest ook naar perez dus dat kwam goed uit. Na n paar minuten meegereden te zijn had ik t idee dat ik helemaal niet richting centrum ging dus geprobeerd te vragen of ik wel goed ging aan n andere vrouw. Ik liet de kaart zien en na n paar verbaasde blikken en wenkbrauw optrekkingen verstond ik iets van falso dus ben ik maar direct uitgestapt en nu n busje nr "st francisco" aangehouden. Hiermee ben ik (zoals de hosteleigenaar al voorspelde) meegereden tot ze niet verder konden vanwege de optocht. (Ondertussen wilde ik meerdere keren bijna uitstappen omdat ik n marktje zag en al verkleedde mensen). Met de instructie "3 quadrados rechtdoor en dan links" voor t Fransisco plein ben ik uitgestapt. Daar was t echte gedruis. Iedereen heeft spuitbussen met n soort schuim en spuit elkaar onder terwijl ze door de straten marcheren en dansen op wat trommelmuziek. Lang niet iedereen is verkleed. Langs de weg staan stoelen waarop je (betaald) kan toekijken en verkopen ze spuitbussen en poncho's. De 3e straat die ik overmoest, was echt vol mensen.... een redelijk rustig moment gekozen maar ja je gokt t al, niet ongeschonden kunnen oversteken, ook ik kreeg n laag schuim ;).
Vond t plein niet veel bijzonders en kreeg wat trek (was 18.30u) dus ben toen maar n burgerking ingegaan. Terwijl ik daar zat te eten, merkte ik opeens dat ik Mn ogen niet meer zo kon focussen.. waren het nu de daglenzn die niet goed zaten? (Heb normaal nachtlenzen) of toch die hoogte? Voelde ik me nu misselijk worden? Had ik nu hoofdpijn? Mn halve burger weggegooid, de caissière gevraagd wat ik max zou moeten betalen voor n taxiritje naar sopocachi (10-15Bs)of dat er vanaf hier ook busjes gingen. (Ja, 2Bs). Op straat na 5 min geen busje te hebben gevonden toch maar n taxi gepakt. Ook nu n gezinsonderneming (moederlief+dochtertje op de bijrijdersplek). Hij vroeg 20bs want moest helemaal om ivm de carnaval... naja ik vond t ook wel prima, wilde terug. Eenmaal in de taxi had ik echt nergens meer last van!! Was mezelf gewoon ziek aan t praten geweest;).
In t hostel nog n biertje met mn 5 roomies gedronken (ook 3 Oostenrijkse meiden) en verhalen gehoord over Peru (waar die 3 al waren geweest) en over welke tours er naar uyuni gingen (vd Duitse meiden). Toen om 20.30 naar bed, en pas om 07u wakker. Nu ff tijd genomen dit te typen en zo maar ns ontbijten en kijken wat ik vandaag ga doen. 
 

Vandaag naar valle de la luna, dit keer wel in 1 x de goede directions kunnen volgen. Al duurde het even voor ik n minibus te pakken had waar nog plaats was! Iedereen gaat met zon- en feestdagen blijkbaar de bergen in... alle taxi's waren versierd..? Maar nu op t goede moment eruit en eerst wat door t dorpje mallasa gelopen en toen het park van valle de la luna in. Heel indrukwekkend. Wel superwarm! Op de terugweg t zelfde probleem met de volle minibusjes. Had ik er eindelijk 1 die stopte, ging n Boliviaanse vrouw er snel heen die nog maar net stond te wachten en pikte mijn plekje in :(. Nog weer wachten dus. Toen kwam er een jongen aanlopen die ook duidelijk toerist was. (Uit Slowakije) lIk vroeg of we samen een taxi zouden delen, maar hij vertelde dat hij was komen lopen en dat dat best te doen was... na n half uur lopen zijn we toch maar weer bij n bushalte gaan wachten want t was toch best pittig in de warmte. Dit keer stopte een iets groter busje. We zijn daarna samen even weer naar t centrum gegaan, wat fruit gekocht bij 1 van de straatverkoopsters in hun traditionele kleding en toen vanaf het dakterras van zijn hostel de parade weer gaan kijken. Dit keer veel mooier! Mooi opgedofte mensen die traditionele dansjes deden en trommelden etc. Daarna nog ff naar het busstation gelopen omdat ik n bus wilde boeken naar uyuni. Kreeg daar alleen te horen dat morgen alles dicht is ivm laatste dag vd carnaval... dus miss maar n vlucht erheen?! Kost t 5dubbele maar san kan ik iig woensdag aan de tour over de zoutvlakte beginnen.. ik zal zo ns kijken.
Net heerlijk gegeten in t hostel, die Franse jongens van gister in de taxi zijn er ook nog steeds en die hadden zich uitgesloofd in de gezamenlijke keuken. Nog weer wat meer Nederlanders gesproken die me ook tips gaven over welke agencies goed zijn voor die uyuni tour.
Al met al bevalt t me tot nu toe uitstekend!!

Foto’s

8 Reacties

  1. Nelleke:
    28 februari 2017
    Leuk judith die verhalen kunnen we een beetje meegenieten
  2. José Heemskerk:
    28 februari 2017
    wat leuk Judith om zo op de hoogte te blijven van al je belevenissen, veel plezier!!!
  3. Mirjam:
    28 februari 2017
    Goed zo ju! Zo makkelijk is het dus :)
    Valt het mee met Spaans spreken?
  4. Marissa:
    28 februari 2017
    Wat een verhaal al... En dat op dag 2. Dat beloofd nog veel goeds. Ik ben benieuwd en blijf zo mooi op de hoogte
  5. Judith:
    1 maart 2017
    T Spaans valt met vlagen mee! Soms denk WoW ik kan dit, en andere momenten stotter ik als een retarded person
  6. Caroline:
    1 maart 2017
    Geweldig Judith dat je dit in je eentje doet! Prachtig daar! Geniet er van!
  7. Manon:
    1 maart 2017
    Fijn om te lezen dat het je goed bevalt.
    Leuk dat je daar de sfeer van carnaval hebt geproefd :-p... lijkt me daar wel aangenamer om het daar te vieren hahaha. Leuk om je zo te volgen en leest lekker weg. Have fun!!
  8. Werner:
    3 maart 2017
    Mooi je schrijft het zoals je het beleeft. Dat geeft een mooi inkijkje in jouw avontuur. Bolivia staat er in de voetbalwereld om bekend dat, door de hoogte, er aanpassingsproblemen zijn. Dus hoofdpijn zou daar best een gevolg van kunnen zijn.