Laatste dagen sucre en 1e dag Potosi

8 maart 2017 - Sucre, Bolivia

Vandaag is het alweer woensdag 8 maart. Zaterdagavond zijn we idd met z'n allen naar de fonteinshow in park Boliviar gegaan, met een "micro" (minibusje). Best grappig, net zoiets als de Efteling maar dan gratis ;). Er was verder geen toerist te zien, blijkbaar staat dit in geeneen reisgids...
Zondag ben ik naar Parque Cretasico geweest. Ergens iets buiten sucre ligt een fabriek waar ze kalk en magnesium uit de grond winnen. Per toeval kwamen ze tijdens het graven een aardplaat tegen waarop pootafdrukken te zien waren. De plaat is door aardverschuivingen bijna verticaal komen te staan, waardoor het er best apart uitziet dat de pootadrukken als t ware loodrecht omhoog lopen... er waren van 8 verschillende typen dino's pootadrukken te zien. Niet super spectaculair en behoorlijk uitgebuit maar toch een leuk tripje, mede dankzij t mooie uitzicht en het lekkere weer.
Terug in de stad heb ik n ijsje gegeten met de smaak dulce de leche, heerlijk! N soort caramel maar dan nog zoeter. En wat een grote bollen, kan talamini nog wat van leren. Bij een backpackerscafe even op de WiFi en via whatsapp gebeld met mam en daarna met Gido. Grappig, ik op n bankje voor het café in Bolivia,zij beide aan de andere kant vd wereld! Helaas wel iets vertraging in de lijn maar fijn om elkaars stem even te horen.  Daarna nog een keer naar het uitzichtpunt bij regoleta geweest omdat de zon zo mooi scheen en ik vast mooiere foto's kon maken nu, hoopte ik. Toen ik de ligstoelen op t terras zag, kon ik t niet laten even de ultieme toerist te zijn. Biertje, boekje erbij en later zelfs nog wat muziek van 2 straatmuzikanten met trommel, panfluit en zo'n klein gitaartje. 
Toen ik thuis kwam heb ik geholpen met de was doen, de wasmachine van Rocio is al een maand kapot en ze wassen alles dus op de hand... terwijl Adriana en ik de was ophingen, kwam er een nieuwe student aan, Marine uit Frankrijk. Ook 30 jr. Wat leuk! Meteen 's avonds samen n hamburger gegeten bij n barretje dat Gonzalo (m'n docent) had aangeraden en n biertje gedronken en omdat we daarna nog steeds honger hadden daarna nog naar n straatkraampje gegaan om er nog 1 te halen. (En maar hopen dat t vlees goed was. Maar er stond n rij voor, meestal n goed telen) en idd, ik hoefde niet naar n wc te rennen die dag of erna. Toen we die ophadden en thuis kwamen, bleek er nog iemand aangekomen te zijn, Frederike (!! Toevallig he Fre?) uit Duitsland, zo'n 55 jaar denk ik. De dynamiek is compleet veranderd nu met 3 "chica's" maar ook heel leuk! Gister had ik ook geen les en ik had beloofd tiramisu te maken. Hadden ze nog nooit gehad want het enige Italiaanse restaurant hier heeft t niet...Daarbij bood frederike aan n fles wijn te halen en al met al hebben we daarna heel gezellig gegeten en gekletst tot 23u of zo (zelf ging ik altijd vroeg naar boven om hen ook ff rust te geven). 
Dinsdagavond  gingen we met zijn allen naar Origenes, de dansschool vd kids. Best fijn, konden we de kosten met ons 3en delen ipv ik alles alleen... ;p was idd echt veel indrukwekkender dan bjj cultur Berlin. We hebben ook voor t eerst wijn uit Tarija gedronken, de meest bekende wijnstreek van Bolivia. Veel zoeter, wel apart.
Vanochtend na het ontbijt afscheid genomen vh gezin en m'n medestudenten. Met marine heb ik nrs en Facebook uitgewisseld omdat we allebei rond dezelfde tijd weer in La Paz zijn (en dan samen naar Rurenbaque, de amazone, willen) of anders elkaar in Peru miss nog zien.
Daarna vroeg met n taxi naar de busterminal waar ik eigenlijk n taxi wilde namen naar potosi maar op de 1 of andere manier toch in een bus terecht kwam. Voor maar 20Bs.. ik hoopte dat ik t zou overleven toen ik instapte en bij elke korte stop (waarvoor we stopten geen idee want er gebeurde nix) was ik bang dat m'n backpack uit de zijladers gejat werden maar uiteindelijk veilig en met n prima conditie vd weg en schitterende uitzichten onderweg aangekomen. Van Potosi  had ik gehoord had dat t knetter koud en armoedig zou zijn maar wel de moeite waard om te bekijken. Ik had me dus goed ingepakt (want was ook verkouden geworden 2 dgn ervoor. Maar toen ik aankwam scheen de zon en was t knetterwarm! Met n minibusje naar t centrum en in t hostel me eerst maar omgekleed. Daarna de stad wat bekeken en naar de casa de la moneda gegaan. N museum in g gebouw waar tot 1951 500 jaar lang munten werden gemaakt van t zilver dat hier uit de mijnen gehaald werd. Deze gids kon echt best goed engels en had n leuk verhaal. Ik trok op met n Nederlandse en Engelse meid, die morgen naar Sucre gaan. Ik kon ze dus t 1 en ander vertellen. Later bleken we ook in t zelfde hostel te slapen. 
Morgenochtend ga ik een trip naar de mijnen doen, wn smiddags pak ik n bus (8uur ) naar Tarija, waar t lekker warm zou moeten zijn, zo'n 30 graden. Daar wil ik dus wat wijnhuizen gaan bezoeken. Dan door naar tupiza, waar ik de 4 of 5 daagde trip naar de zoutvlakte ga doen, het hoogtepunt van de reis door Bolivia, zegt iedereen... heb er zin in!

Foto’s

5 Reacties

  1. Mirjam:
    9 maart 2017
    Judith, top verhaal weer! Heb je wat gehad aan je cursus Spaans? En klinkt super leuk allemaal. Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen op de zoutvlakte! Heel veel plezier!
  2. Caroline:
    9 maart 2017
    Wat maak jij veel mee Judith! Klinkt als een mooi land met een ongedwongen sfeer. Ben benieuwd naar je volgende verhaal over Tarija.:)
  3. Erna:
    10 maart 2017
    Leuk dat je steeds weer nieuwe mensen ontmoet, never a dull moment!
    Veel plezier verder
  4. Judith:
    10 maart 2017
    Ja heb zeker wat aan t Spaans! Kan nu meer verstaan en zelf ook wat meer praten. De mensen (taxichauffeurs en andere wachtende mensen, maar ook medewerkers van hostels, want ook die kunnen niet allemaal Engels) proberen echt wel n praatje te maken als ze doorhebben dat je n beetje Spaans kan. Echt leuk!!
    Ik zal jullie zondag nog ff een update geven van t vervolg v potosi en Tarija. Als ik maandag nlk naar uyuni vertrek voor die 4 daagse trip want tijdens die trip is er geen WiFi (en maar 2u stroom per dag in de zeer basic hotels...)
  5. Werner:
    11 maart 2017
    Weer een te mooie beschrijving Judith. Je maakt me jaloers met die mooie tripjes, dat lekkere eten en die mooie mensen die je ontmoet. Ga zo door.